30 Mayıs 2012 Çarşamba

Gılgameş Efsaneleri'ndeki tarihi coğrafya ve doğal çevre izlenimleri.. Edessa.. Urfa...

 
Gılgameş Söylenceleri’nde adı geçen ladin ağaçları var.

Bu şiirsel metnin satır aralarında okuyoruz.

Urfa dolaylarında sanılan ormanlar var.


Böyle, yazıldığı dönemi yansıtan tüm lirik metinler buna benzer nesnel verilerle süslenir. Lirik metinler diyorum.

Arkaik tüm metinler lirik olmak zorundadır.
Urfa, arkaik Edessa adı bu metinde var mı yok mu?

Bu da önemli değildir. 
Temel nirengi noktası, bir mihenk taşı var elimizde.
Sümer Uygarlığı, su bentleri, ileri tarım tekniği..

Bayındır kent krallıkları evresi oluştu oralarda.
Bunu bilmeyen yok. Su nereden geliyordu?
Bentlerde, teraslarda, kanallarda kullanılan keresteler, tomruklar, su taşımacılığı yapılıyordu.
Bunlar nereden ve nasıl geliyordu, düşündünüz mü? 

Akan bir ırmak vardı.

O bölgede ormanlar vardı.

Hangi ağaçlar vardı..

Yüz yıllık Ladin ağaçları.

Hangi Irmak vardı onları sürükleyen.
Bunun yanıtı tek adres... 

Fırat ve Urfa yöresidir burası. 
 
Fırat su yatakları ve Urfa bu anlamda ana malzeme deposu ve taşıma gücü merkezi oldu Mezopotamya Uygarlıkları’na.

Su ve yine su gücü taşımacılığı ile aşağılara  kadar taşınan kerestelerin Urfa yöresinden Mezopotamya uygarlıklarını beslediğini ve bu doğal coğrafi durum nedeniyle, o evredeki kent devletlerinin ve bu bayındırlığın, bu anlamda Urfa’ya bağımlılığını gösteriyor.

Şimdi dönüp geriye baktığımızda; bir kent tarihsel bağlarıyla, insan kaynaklarıyla, nüfus hareketleriyle nasıl karakterize olur, işte bunu daha yakın büyüteçle keşif masasına alabiliriz.



Kısacası, Urfa, arkaik adı ile Edessa böyle bir tarihsel yükü omuzlarına almış bir kenttir.

 Değerli İzleyici,

Yazarımız Urfa’da salt tarihin labirentlerine dalmadı, çarşıları dolaştı ve fotoğraflar çekti.

Biberciler, bakırcılar, ekmekçiler, kuyumcular, kilimciler, meyan kökü şerbetçileri, tatlıcılar, fırıncılar sıra sıra ekrana varsıllık ve ihtişam yansıdı. 

Bir de söyleşi yaptı. 

Bu söyleşide ‘Sıra Gecesi’ konusu keşif masasına geldi.  

Beyzade Konukevi işleticisi Sayın İsmail Eryılmaz bu söyleşiye konuk oldu.  Şimdi onu Sıra Geceleri konulu söyleşide izliyoruz...
Sevgi, içtenlik...
Tekin SonMez, 

30 Mayıs 2012, Urfa, Edessa.
-İsmail Bey seni nasıl tanımlayabiliriz. 
Çocukluğunda ilk aklında kalan nedir?

-Ben doğduğumda ailem büyük babamla, büyük annemle birlikte yaşıyorduk. Ben büyükbamı baba olarak tanıyordum. Böyle yaşlarken okulda çok başarılıydım.
Ama ben kendimi okula değil içimdeki kazanma hırsımla işe döküverdim. On beş yaşımda başladım iş hayatına girdim, bugün otuz üç yaşımdayım ve başarmış durumdayım.
-İş hayatına girdim, diyorsun. Nedir bu iş hayatı dediğin şey?


 -Mesela ‘Eşkiya Filmi’nin çalıştığım yerde çekilmesi dolayısıyla hayatım değişti, renklendi. Ardından ‘ikinci Bahar’ dizisiyle  bu durum pekişti. Ardından ‘Kazancı Bedhi’ ekibiyle Türkiyeyi dolaşmam ufkumu açtı.
-Kazancı Bedhi gurubuyla ne yapıyordun?
-Dans ediyordum ve çiğ köfte yoğuruyordum.
-Seni bu filmlerin kliplerinde çiğ köfte yoğururken gördük.
-Evet Kazancı Bedhi gurubu ile ve bu filmlerde doğru görmüşsünüz.
-Sıra geceleri artık sıradanlaştı, dedin dün. Bu konuyu açar mısın?
-Sıra gecesi muhabbetini bozduk. Bu muhabbet en fazla kırk elli kişilik guruplara yaparken şimdiyse Urfalılar olarak 300, 400 kişilik balo salonlarında düğün slonu statüsüne dönüştürdük. Ben ödün vermedim kendi mekanımda küçük özel seçkin guruplara Kazancı Bedhi’in eski arkadaşlarıyla çalışmaya devam ediyorum.
-Bilmeyenlere Sıra Gecesi’ni nasıl açıklayalım İsmail Bey?
-Sıra gecesi yakın arkadaşların toplandığı bir okuldur. Bu insanları akrabadan öte birbirine yaklaştıran bir topluluktur. Düşkünlere de yardım edildiği, bekarların evlendirildiği, evsizlerin ev sahibi yapılmasına varıncaya kadar genişleyen sosyal dayanışma ortamıdır.
-Bunu adı sıradır. Bu işler yemek işleri bittikten sonra, en sonra bir mizik aleti çalmasını bilen bu konuda müzik yapılır.
-Son bir söz olsun, başlık yapalım...
-Urfaya özel Sıramızı, Sıra Gecelerimiz koruyalım, değerini bilelim. Vakit geçmeden önlem alalım, çünkü insanlarımız yanlış bilgilendiriliyor. Her gördüğünüz sıra gecesi ekibi değilir. Her duyduğunuz mizik bizim değildir.

Söyleşi: Tekin SonMez, İsmail  Eryılmaz

30 Mayıs 2012, Urfa.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder